Audit risk is the inability of an auditor in discovering errors or intentional miscalculations (i.e. fraud) while reviewing a company's or individual's financial statements. Since the main priority of shareholders is to obtain reasonable assurance that the financial statements not misleading therefore, to reduce audit risk to a minimum possible level can be considered one of the top priorities of each audit. This research attempts to study the attitudes of Iranian professional auditors toward the audit risk. Population was certified public accountants who are employment in Iranian audit organization, Iranian Association of Certified Public Accountants (IACPA), private auditors and academic members. Using Cochran's formula, 89 persons were selected as sample. In order to gather data questionnaire were used. Chi-square test at 95% was used to test the research hypotheses. According to the research findings, respondents' level of knowledge and experience in the field of risk-based audit is the appropriate level. Also, the research findings show genetic components (sex and gender) and social components (education, place of employment and work experience) have not meaningful effects on respondents' level of knowledge regarding risk-based audit.
حاجیها،زهره. (1389). ”بررسی رابطه بین خطر ذاتی و کنترل در رویکرد حسابرسی مبتنی بر ریسک“. فصلنامه علمی پژوهشی حسابداری مالی، 2(6).
حساس یگانه، یحیی؛ وحیدی الیزیی، ابراهیم. (1383). ”برداشت حسابرسان ایرانی از ریسک ذاتی“. فصلنامه مطالعات حسابداری، شماره 7.
خداداد، امیر مسعود. (1373). ”بررسی علل عدم اجرای برآورد ریسک در حسابرسی ایران“. پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد حسابداری، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران.
خطیری، محمد. (1384). ”موانع اجرای حسابرسی مبتنی بر ریسک در شرکت هایی که حسابرسان آن عضو جامعه حسابداران رسمی ایران می باشند“. پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
صفرزاده، محمد حسین. (1388). ”کامپیوتر و بهبود ارزیابی ریسک حسابرسی در بررسی تحلیلی مقدماتی“. مجله حسابرس، 47.
عظیمی مقدم، علیرضا؛ مرادی،مهدی. (1390). ”شناسایی عوامل اثر گذار بر مدل خطر حسابرسی، با بهره گیری از روش دلفی“. دانش حسابرسی، 11(44).
کمیته تجدید نظر دستورالعمل حسابرسی. (1379). دستورالعمل حسابرسی سازمان حسابرسی (بخشهای تجدید نظر شده با نگرش به مدیریت خطر حسابرسی).
کمیته تدوین استانداردهای حسابرسی. (1386). استانداردهای حسابرسی (تجدید نظر شده) بخشهای 20، 5-31و 33. تهران: سازمان حسابرسی.
نجات، منیر. (1378). ”مطالعه سطح ریسک قابل پذیرش حسابرسی در شرکت های نساجی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران“. پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات.
فرصتی، ولی اله. ( 1378). ”بررسی نارسائی های مدل حسابرسی مبتنی بر سیستم و جایگزینی آن با مدل حسابرسی مبتنی بر ریسک در ایران“. پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه تربیت مدرس.
Adeniyi, A.A. (2004). Auditing and investigation. Lagos: Value Analysis Consult publishers.
Akhter, F., Hobbs, D. & Maamar, Z. (2005). “A Fuzzy Logic Based System for Assessing the Level of Business to Customer Trust in Electronic Commerce”. Expert System with Application, 623-628.
Colbert, J. L. & Alderman, C. W. (1995). “A Risk Driven Approach to the Internal Audit”. Managerial Auditing Journal, 10(2).
Haskins, M. E. & Dirsmith M.W. (1955). “Control and Inherent Risk Assessments in Client Engagement”. Journal of Accoutiing and Public Policy.
Helliar, C., Lyon, B., Monaroe, G.S. & Woodliff, D. R.(1996). “UK Auditor Perception of Inherent Risk”. British Accounting Review, 28(1), 45-72.
Imonian, J. & Gartner. (2007). Towards a multi-criteria approach to corporate auditing risk assessment in Brazilian context.
Jaffar, N., Salleh, A., Iskandar, M.T. & Haron, H. (2008). “The Effect of External Auditor’s Ability to Assess Fraud Risk on Their Ability to Detect the Likelihood of Fraud”. International Journal of Management Perspectives, 1(1), 49-70.
Jaffar, N. (2009). “Fraud Detection: The Moderating Role of Fraud Risk Level”. Journal of Business and Public Affairs, 3(1), 1-15.
Khurana, I. K. & Raman, K. K. (2004). “Litigation Risk and the Financial Reporting Credibility of Big 4 vs Non Big 4 Audits from Anglo American Countries”. The Accounting Review, 79(2): 473-495.
Low, K.Y. (2004). “The Effects of Industry Speciliastion on Audit Risk Assessments and Audit Planning Decisions”. The Accounting Review, 79(1), 201-219.
Ritchie, B. & Khorwatt, E. (2007). “The Attitude of Libyan Auditors to Inherent Control Risk Assessment”. The British Accounting Review, 39-59.
Rittenberg, J, & Gramling. (2010). Auditing: A business risk approach. USA: South-Western Cengage Learning.
Smieliauskas, W. (2007). “What’s Wrong with the Current Audit Risk Model?”. Accounting Perspectives, 6(4), 343-367.
Davari, T., & Nazaripour, M. (2015). The Attitudes of Iranian Professional Auditors toward the Audit Risk with Approach to public sector. Governmental Accounting, 1(2), 41-54.
MLA
Taher Davari; Mohammad Nazaripour. "The Attitudes of Iranian Professional Auditors toward the Audit Risk with Approach to public sector". Governmental Accounting, 1, 2, 2015, 41-54.
HARVARD
Davari, T., Nazaripour, M. (2015). 'The Attitudes of Iranian Professional Auditors toward the Audit Risk with Approach to public sector', Governmental Accounting, 1(2), pp. 41-54.
VANCOUVER
Davari, T., Nazaripour, M. The Attitudes of Iranian Professional Auditors toward the Audit Risk with Approach to public sector. Governmental Accounting, 2015; 1(2): 41-54.
)
